Adhikaridanda

Na onze stage in de gehandicaptenzorg feestelijk te hebben afgesloten zijn we vorige week op een mooie en heldere vrijdag vertrokken naar Pokhara Lakeside. Om hier samen met de hele groep te verblijven in een hotel. 
Máár deze mooie en heldere vrijdag hebben we niet zomaar voorbij laten gaan, we hebben onze kans gepakt en zijn gaan paragliden!
Door een jeep zijn we via een hobbelig zandweggetje naar de top van de berg gebracht, hier werden onze piloten aangewezen. 
Ik werd gekoppeld aan een man uit Australië, hij was speciaal voor dit werk verhuisd naar Nepal. We maakte even een praatje en al vrij snel werden er allerlei dingen aan mij vastgemaakt. De parachute werd uitgevouwen en opeens waren we er al klaar voor!! 
Met knikkende knieën en half dichtgeknepen ogen renden we samen de berg af, en toen ineens zweefde we.. boven het mooie Pokhara. 
Wat een ervaring, alles leek heel klein maar toch erg dichtbij. Met op de achtergrond prachtige, met sneeuw bedekte, bergen. 
Kippenvel!!

Na een weekend genoten te hebben in Pokhara Lakeside was het eigenlijk de bedoeling om vorige week zondagmiddag al naar ons nieuwe gastgezin te gaan, maar helaas was er een staking. Wat hier de laatste tijd wel vaker gebeurd, bussen en taxi's rijden dan niet meer. Dus zijn we de maandag erna vertrokken. Na een taxirit van 40 minuten en een wandeling van 30 minuten door de bergen waren we aangekomen in ons nieuwe gastgezin. Samen met Rian verblijf ik twee weken in Adhikaridanda (ja.. probeer dat maar eens uit te spreken) een dorpje midden in de bergen, op een hoogte van ruim 1200 meter. 
Tijdens de wandeling stonden er veel kleine huisjes en hutjes tussen het prachtige gebergte. Het zag er heel anders uit dan in de stad, een walm van rust kwam op ons af. Geen 10 blaffende honden, toeterend verkeer of schreeuwende taxichauffeurs. Het was wel duidelijk te zien dat er meer armoede was dan in de stad. Maar wat een prachtige omgeving!
Deze twee weken gaan wij voorlichtingen geven op twee verschillende scholen over handhygiëne, mondhygiëne, menstruatie, eerste hulp, wondzorg en over het menselijk lichaam. 

We werden hartelijk ontvangen door het hele gastgezin. Jyoti en haar man Hari, onze gastouders, wonen samen met hun twee kinderen in een nieuw huis midden in Adhikaridanda. Het huis is vorig jaar nieuw gebouwd en als ik het vergelijk met de rest van de huizen in het dorp, is het vrij luxe (hebben wij even geluk).
Jyoti en Hari zijn allebei werkzaam op een school, Jyoti is lerares wiskunde op een hogere school en Hari is directeur van een lagere school. Op deze twee scholen gaan wij voorlichting geven. 
Vorige week dinsdag na het ontbijt zijn we naar de school van Jyoti gelopen, hier werden we verwelkomd met een tika, Een tika is een streep van een rode kleurstof die op je voorhoofd wordt gezet.
In de middag zijn we naar de school van Hari gelopen, en hier werden we verwelkomd met een mooie Nepalese sjaal.
Op de school van Hari hebben we de eerste voorlichting gegeven over handhygiëne.
De kinderen waren erg enthousiast, al had ik meer het idee dat dit kwam doordat wij uit Europa komen dan dat ze enthousiast waren over de voorlichting. Maar ach, het is een begin :) 

Ondertussen is het al onze tweede week in dit gastgezin, het is een erg leuke en lieve familie, en we voelen ons erg thuis en gewenst. Ze spreken erg goed Engels, en zijn erg geïnteresseerd.
Ze vragen iedere dag hoe onze dag was, en hoe ze onze dag nog beter kunnen maken. Tijdens het eten is het ook erg gezellig met hun kinderen. De ene avond doen we een spelletje, en de andere avond is het wat rustiger.

Ohja en niet te vergeten, we hebben onze eerste trekking overleefd! Afgelopen weekend ben ik samen met Rian, Marjolein en 3 andere mensen van de Maya Foundation de bergen in gegaan. Het was een twee daagse trekking, de Panchase trek.
Een erg mooie, maar ook zware trekking. Er waren veel trappen, maar het was zeker de moeite waard! Volgende week beginnen we aan onze tweede trekking, de Poon Hill trek. Dit is een 5 daagse trekking, dus laat die spierpijn maar komen!